Perro de Presa Canario

Ιστορία 

Οι πρώτες ιστορικές αναφορές για τη ράτσα, τοποθετούνται στο 50 π.Χ. επί βασιλείας του Juba στη Μαυριτανία. Ο βασιλιάς απέστειλε μικρή ομάδα ερευνητών στο Κανάριο Αρχιπέλαγος, οι οποίοι επιστρέφοντας, του παρουσίασαν δύο εντυπωσιακά πλάσματα: δύο τεράστια σκυλιά που πρώτη φορά έβλεπαν! Το μεγάλο τους μέγεθος, η δύναμή τους, ο ιδιαίτερος χαρακτήρας τους αλλά και το γάβγισμα που πάγωνε τις καρδιές όσων βρίσκονταν γύρω ήταν εκείνο που έμεινε ως ιστορική περιγραφή. Τα σκυλιά αυτά δεν μπορούσαν να είναι άλλα από τα Perro de Presa. Στις ιστορικές αναφορές του 17ου και 18ου αιώνα, συναντάμε πολλές παραπομπές αλλά και αναμνήσεις σε σχέση με τα Perro de Presa. Ακόμα και διατάγματα εκδόθηκαν, που όριζαν ποιοι είχαν δικαίωμα να έχουν στην ιδιοκτησία τους Perro de Presa αλλά και Perro de Ganado (Majorero). Τα μεν Perro de Ganado «βαπτίστηκαν» σκυλιά των κοπαδιών και τους «ανατέθηκε» η φύλαξη των βοοειδών. Τα δε Perro de Presa έμελλε να οριστούν σκυλιά των χασάπηδων…

"Οριζόταν πως θα έπρεπε να είναι αλυσοδεμένα νύχτα και μέρα. Ελεύθερα θα αφήνονταν μόνο για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους: να σκοτώσουν το θήραμά τους, τα βοοειδή."

Επιμιξίες 

Κατά το 17o αιώνα, Βρετανοί αποικιοκράτες εμφανίζονταν συχνά στο Αρχιπέλαγος. Μαζί τους έφεραν και συνήθειες των λιμανιών, όπως οι κυνομαχίες. Έτσι, έφεραν στα νησιά bulldogs και bull terrier, και μοιραία την αναπόφευκτη αναπαραγωγή τους με τα ντόπια Perro de Presa. 

Μια αρχαία ράτσα, που αναπτυσσόταν επί αιώνες με εξαιρετικά χαρακτηριστικά, αναμείχθηκε με τρόπο που είχε ως αποτέλεσμα ένα σκύλο, η εικόνα του οποίου δεν θύμιζε Perro de Presa. 

Μετά την απαγόρευση των κυνομαχιών στην Ισπανία, η ράτσα εγκαταλείφθηκε με αποτέλεσμα τη δεκαετία του 1960 να θεωρείται πως έχει εκλείψει.

Ευτυχώς τη δεκαετία του 1970 ήρθε η αναβίωση της.

Η αναγνώριση

Η πρώτη επίσημη έκθεση της φυλής, πραγματοποιήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1986 στη Σάντα Κρουζ. Σε αυτή, συμμετείχαν 150 εκπρόσωποι του Perro de Presa Canario. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης έγινε καταγραφή τόσο σε μορφολογικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο χαρακτήρα. Μια δεύτερη έκθεση διοργανώθηκε στις 6 Ιουνίου του 1987 όπου εξετάστηκαν 80 σκυλιά. 

Άλλες δύο εκθέσεις πραγματοποιήθηκαν με στόχο να μελετηθεί η ράτσα και να καταγραφούν οι προοπτικές της, καθώς επίσης και να συσταθεί το πρότυπό της.Η επίσημη αποδοχή της ανακοινώθηκε στις 24 Ιανουαρίου του 1989. Λόγω των προσπαθειών του Ισπανικού Ομίλου, η ράτσα έχει πλέον φανατικούς οπαδούς όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στις Η.Π.Α. 

Στις 4 Ιουνίου του 2001, αναγνωρίστηκε επίσημα από την F.C.I. και εγκρίθηκε το πρότυπο της ράτσας Dogo Canario με αριθμό 346. Όσον αφορά στην Ελλάδα, το πρώτο δείγμα της ράτσας πέρασε τα σύνορα της χώρας το 1998, ενώ ευρέως γνωστή έγινε με την κατάκτηση για πρώτη φορά του τίτλου Πρωταθλητή Ελλάδος το 2002 από την Gr. Ch. Morgana at Cape fear. Στα πλαίσια του παγκόσμιου 2011, στη Γενική Συνέλευση της FCI στο Παρίσι, αποφασίστηκε ότι από τον Αύγουστο 2011 απονέμεται και CACIB.

Χαρακτήρας 

Ξεροκέφαλος και ισχυρογνώμων, αυτός ο σκύλος θα υπακούσει μόνο όταν ο ιδιοκτήτης μπορεί να επιβληθεί. Από την άλλη όμως, δεν θα επιτρέψει σε κανένα να μπει στο χώρο του αφεντικού όταν εκείνος θα λείπει. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι ένα σκυλί χωρίς αντίληψη. Αντίθετα, έχει ιδιαιτέρως υψηλά κριτήρια. Στο βραδινό περίπατο καχύποπτα θα εξετάζει κάθε σκιά μόνο και μόνο για να προστατέψει, ενώ θα χοροπηδά παιχνιδιάρικα πάνω σε όποιον δείξει ότι έχει πραγματικά φιλικές διαθέσεις. Πρόκειται για ένα σκύλο που πάντα προσπαθεί να σε ικανοποιήσει. Θα σου χτυπάει το τζάμι για να μπει να κάτσει δίπλα σου στον καναπέ και θα βρυχάται γιατί θέλει να μονοπωλεί τους ανθρώπους. Στη λογική του είναι ξεκάθαρο πως έχει μόνο ένα ιδιοκτήτη. Θα προστατέψει την οικογένεια αν χρειαστεί αλλά θα υπακούσει απόλυτα σε έναν. Εκείνον με τον οποίο θα έχει δεθεί και θα του έχει επιβληθεί. Η σχέση του με τα παιδιά είναι ιδιαίτερη, ειδικά αν έχουν μεγαλώσει μαζί. Θα ρίσκαρε και τη ζωή του, θα έφθανε στα άκρα, αν κάποιος τολμούσε να βλάψει την οικογένειά του. Όλο αυτό το υψηλό ένστικτο φύλαξης, είναι φυσικό και δεν προέρχεται από εκπαίδευση. Ένας ετοιμοπόλεμος φρουρός με «διαμαντένια» καρδιά, που διεκδικεί το χάδι και την προσοχή σας.

Φρουρός με καρδιά … «διαμάντι»

H αυστηρή και μερικές φορές άγρια όψη ενός Dogo Canario δεν είναι παρά το περιτύλιγμα ενός σκύλου-προστάτη με «καρδιά μικρού παιδιού» που δε ντρέπεται να κρύψει την αγάπη του. Σχέση ζωής αναπτύσσεται ανάμεσα σε ένα τέτοιο ζώο και τον ιδιοκτήτη του. Μια σχέση με έντονα συναισθήματα και απόλυτη αφοσίωση. Γιατί το Dogo Canario έτσι λειτουργεί. Αφοσιώνεται στον ιδιοκτήτη του, αλλά απαιτεί και την προσοχή του. Θα υπομείνει τα πάντα, αρκεί ο ιδιοκτήτης του να του δίνει απλόχερα την αγάπη του. Αυτός ο σκύλος δεν είναι εύκολη και γρήγορη επιλογή για τον επίδοξο κάτοχο ενός μεγαλόσωμου ζώου. Σε καμία περίπτωση δεν προσφέρεται για κάποιον που θέλει να αυτό-επιβεβαιωθεί και να προβάλλει τον εαυτό του. Το Dogo Canario, έχει ισχυρή προσωπικότητα και θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον. Αντίθετα η ράτσα, προσφέρεται για όποιον αναζητά έναν πιστό σύντροφο, για εκείνον που δεν φοβάται να υποχωρήσει στα «θέλω» του τετράποδου συντρόφου του, ενώ την ίδια στιγμή έχει την πυγμή να επιβληθεί σε ένα αρκετά ισχυρό σκύλο.

Ιδιοκτήτης Το Dogo Canario δεν επιλέγεται. Επιλέγει το ίδιο τον ιδιοκτήτη του. Κάθε προηγούμενη εμπειρία με σκύλο δεν σημαίνει τίποτα όταν ξεκινά η συμβίωση με το Dogo Canario. Ιδιοκτήτες ξεροκέφαλοι και επιδειξιομανείς απορρίπτονται. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο ιδιοκτήτης να έχει το «μαγικό φίλτρο» της επαφής και χωρίς ίχνος βίας, να μπορεί να επιβάλλεται στο σκύλο, ο οποίος πάντα θα θεωρείται μέλος της οικογένειας. Ο ιδιοκτήτης του θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να ασχολείται με το σκύλο γιατί χωρίς επαφή υποφέρει και μελαγχολεί. Απαραίτητη είναι η κοινωνικοποίηση από νεαρή ηλικία με ανθρώπους, ζώα και παιδιά.

Πηγές:
https://www.youtube.com/

http://www.dogpark.gr/